فضاسازی برای فراموشی «دود و آتش و خون» | چرا خاطرات روحانی در این مقطع زمانی منتشر می‌شود؟

روحانی در یکسال گذشته در برابر همه نقدها به دولتش سکوت کرده و به جز چند اظهارنظر مختصر، خبری از موضع‌گیری‌های او نبود.

همزمان با آغاز به کار دولت رئیسی، او نگران بود تا کارزار محاکمه وی جدی‌تر شده و برخوردی با او صورت گیرد. اما رفته رفته با رفع تهدیدهای اولیه و استقرار او در دفتر جدید و حضور مدیران دولتش در این دفتر، یخ اظهارنظرهای رئیس‌جمهور سابق هم آب شد.

حسن روحانی که رکورددار گرانی و سقوط ارزش پول و تحریم و بازگرداندن سایه جنگ و شورش داخلی بر آسمان کشور است، در یکسالگی دولت رئیسی انگار نگران شده تا مبادا موفقیتهای دولت سیزدهم، رویای او برای شکست منتقدان در دولت جدید را بر باد دهد.

چنین است که روحانی با دستپاچگی سعی می‌کند اینطور القا کند که همه موفقیت‌ها به دلیل مانع‌تراشی در دولت او رخ نداده است.

وی در دو حوزه امیدوار بود که اقدامات دولت رئیسی به شکست کشیده شود. اولین حوزه اقتصاد و دومی، دیپلماسی.

در عرصه اقتصاد، روحانی امید داشت که مین‌های کار گذاشته شده در دولت قبل، در این دولت بحرا‌ن‌آفرین شود. راهبرد دلار ۴۲۰۰تومانی تنها یکی از استراتژی‌های دولت قبل بود که در این دولت منتهی به یک جراحی ضرب‌الاجلی شد اما در فرجام به کاهش تدریجی قیمتها پس از یک جهش ناگهانی ناگریز انجامید.

تحریم‌هایی که در دولت روحانی از سوی واشنگتن علیه کشورمان اعمال شد، بهانه‌ای دیگر بود تا دولتمردان سابق امید به تنگنای دولت جدید داشته باشند، اما با استراتژی مذاکرلتی دولت، حتی بدون توافق، اندک اندک گره تحریم باز شد و درآمدهای ایران بالا رفت.

در زمینه دیپلماسی نیز دولتی که متهم بود زبان جهان را نمی‌فهمد، به توافق هسته‌ای نزدیک شد و حالا این غربی‌ها هستند که در آستانه فصل سرما برای توافق با ایران لحظه‌شماری می‌کنند.

همه اینها، بعلاوه حفظ ثبات داخلی و آرامش سیاسی در کشور، بدون تنش‌های هر روزه دولت قبل، باعث شد تا روحانی و تیم رسانه‌ای او به فکر دفاع از خود بیفتند. آنها در واقع دریافته‌اند که موفقیت‌های این دولت، عملا افکارعمومی را به این پرسش واداشته که پس چرا در سالهای قبل اوضوع کشور چنین نبود؟

«بدون دود و آتش و خون» بیش از هرچیز بازتابی است از نگرانی‌های روحانی از موفقیتهای یکساله اخیر و گل آلود کردن آب در فضای سیاسی و رسانه‌ای تا شاید ماهی سیاسی صید شود.